بگذار بگويمت دلم غم دارد / يك عالمه اشك و آه و ماتم دارد

عجّل بظهور، عصر آدينه ها / اي يوسف فاطمه تو را كم دارد . . .

(يا مهدي)

فروغ روي يزدان داري اي دوست / صفاي باغ رضوان داري اي دوست

تويي يوسف، كه در هر كوي و برزن / هزاران پيركنعان داري اي دوست . .
____________________

اين جمعه هم گذشت، تو اما نيامدي / پايانِ سبز قصه دنيا، نيامدي

مانده ست دل اسير هزاران سؤال تلخ / اي پاسخ هر آنچه معمّا، نيامدي . .
____________________

ياسمن چهره بياراست، بيا / شور در گلكده برپاست بيا

اي دواي همه علّت ها / ديده از عشق تو بيناست، بيا . .
____________________

.

به ذهن شب زده من ظهوركن مهتاب / ز دشت تيره ظلمت عبوركن مهتاب

دلم گرفته، نگارم، ببين كه تاريكم / به خاطر دل عاشق، ظهوركن مهتاب . . .

اللهم عجل لوليك الفرج

____________________

به تمنّاي طلوع تو جهان چشم به راه / به اميد قدمت كون ومكان چشم به راه

رخ زيباي تو را ياسمن آينه به دست / قدّ رعناي تو را سرو جوان چشم به راه . . .

يا صاحب الزمان

____________________

بازآ، دلم زگردش دوران شكسته است / چون كشتي از تهاجم طوفان شكسته است

آيينه خيال نهادم به پيش روي / ديدم كه قلبم از غم هجران شكسته است . .
____________________

بي تو چگونه مي شود از آسمان نوشت / از انعكاس ساده رنگين كمان نوشت

اين يك حقيقت است كه بي تو بهار من / بايد چهارفصلِ زمان را خزان نوشت . .
____________________

تا بوده و هست نور خواهد تابيد / تا سلسله حضور خواهد تابيد

خورشيد مه آلوده عالم يك روز / از پنجره ظهور خواهد تابيد . .
____________________

اذان جمكران شوري به پا كرد / دلم را از غم عالم جدا كرد

صبا را گشته بودم محرم راز / مرا با رمز غيبت اشنا كرد . .
____________________

افسوس كه عمري پي اغيار دويديم / از يار بمانديم و به مقصد نرسيديم

سرمايه ز كف رفت و تجارت ننموديم / جز حسرت و اندوه متاعي نخريديم . . .